Dover naar Makkum

30 augustus, Dover naar Duinkerken(Frankrijk)

Vandaag willen we de overtocht van Dover naar Duinkerken maken, 43 mijl te gaan. Eigenlijk wilden we een andere route nemen, via Ramsgate oversteken naar België. We zijn nog nooit in Ramsgate geweest maar ook nu gaat dit niet gebeuren en dit heeft alles te maken met windrichting en stroming.

Om half twaalf konden we de haven uit, de sluisdeuren gaan pas open met hoogwater. We werden uitgezwaaid door Ronny (Paul was een dagje naar Londen), we zien elkaar vast wel weer op deze terugreis.
Het eerste stuk konden we zeilen maar het was wel oppassen voor de vele veerboten die ons passeerden en we moesten een drukke shipping lane oversteken en ook nu moesten we voor wat grote jongens(vrachtschepen) uitwijken. Ze hebben voorrang en dat willen we ze ook wel geven. Die boten hebben zo’n snelheid daar blijf je graag van uit de buurt. Ook vandaag zagen we weer Spitfires capriolen uithalen in de lucht, leuk om naar te kijken.

Het laatste stuk van de overtocht moest de motor erbij gezet worden om voor de getijwisseling binnen te zijn. Om half acht lijntjes vast in de haven van Duinkerken. Geen havenmeester meer te bekennen dus betalen doen we morgenvroeg wel. Een makkelijke, snelle maaltijd klaargemaakt, een wijntje en naar bed.


31 augustus, Duinkerken naar Nieuwpoort (België)

Toen we bij de havenmeester gingen betalen zag ik een boodschappentrolley staan. Deze kon je tegen een borg lenen en dat leek me wel wat. We waren nu in Frankrijk voor een paar uurtjes en ik wilde Franse wijn inslaan. Het was een flink eind lopen naar de supermarkt maar we vonden dat wel lekker, even de benen strekken want vanmiddag was het weer zeilen geblazen. Wat een gemak zo’n trolley, we voelden ons wel een beetje bejaard met zo’n karretje maar er ging een hoop wijn in.

Om 14:00 uur weer uitgevaren, 18 mijl verderop naar Nieuwpoort, België. Lekker gezeild. Nieuwpoort kenden we niet dus dat is wel weer leuk. We blijven hier zeker twee dagen liggen. Willen wat wandelen en fietsen.
De volgende dag hebben we in Nieuwpoort onze vouwfietsen gepakt en eerst even het dorpje bekeken. Heel gezellig, veel mooie viswinkels en hier hebben we ook op aanraden van Paul en Ronny vislasagne gekocht om deze ’s avonds zo in ons oventje warm te maken. Lekker gemakkelijk. We zijn verder gaan fietsen. Hier is in de Eerste Wereldoorlog een enorme strijd geleverd langs de IJzer(rivier). Met de slag om de rivier de IJzer in 1914 werd er door de Duitsers een laatste poging ondernomen om door de Belgische linies heen te breken. Dit mislukte want de hele IJzervlakte werd onder water gezet, dit was ook het begin van een loopgravenoorlog die wel meer dan vier jaar duurde. Dit hele gebied langs de IJzer is nog vol met oorlogsherinneringen.
We fietsten langs dodenakkers uit de Eerste Wereldoorlog en we hebben nog een plek bezocht waar de loopgraven toen allemaal waren. Er is een klein gedeelte weer opgebouwd waar je doorheen kunt lopen, beleven. Het was goed om dit allemaal te zien, het moet een enorme slag geweest zijn in die tijd. Het heeft indruk op ons gemaakt.

De volgende dag hebben we weer de fiets gepakt en langs de boulevard gefietst en ook daar nog een stuk gelopen ondertussen genoten van een heerlijk ijsje. Weer terug op de boot zagen we op Findship dat de Merou weer in de buurt was, gezellig en ze konden een plekje naast ons krijgen. Terwijl ik met Ronny op de Rondo een borrel klaarzette met wat hapjes gingen de heren betalen bij de havenmeester. Echter ze kwamen niet terug. Er bleek namelijk een mooi terras met heerlijke biertjes te zijn. Toen wij hier achter kwamen hebben we onze hapjes maar weer in de koelkast gezet en zijn we snel aangeschoven op het terras. Reuze gezellig en heel mooi weer.


3 september Nieuwpoort-Blankenberge

We zijn ’s middags uitgevaren, 20 mijlen. Eerst hebben we ’s morgens nog onze kleinzoons via de smartphone gefeliciteerd die 4 jaar zijn geworden en op hun verjaardag voor het eerst naar school mochten. We hadden graag even om het hoekje gekeken.

Het werd in eerste instantie motorzeilen en later zeilen naar Blankenberge. In verband met de windvoorspelling hadden we al besloten om hier een paar dagen te blijven. We wilden Brugge bezoeken met de trein en misschien ook nog een keer het kusttrammetje pakken. En zo hebben we het ook gedaan, samen met de bemanning van de Merou op stap. Met de trein naar Brugge. Het werd prachtig zonnig weer, dus dat werd lekker slenteren door het stadje, terrasjes zoeken. Brugge is een historische stad en heeft veel cultureel erfgoed. De binnenstad bestaat nog uit prachtige oude gebouwen, pleinen en straten. Maar het was ook wel toeristisch, erg druk. Het was er qua eten, drinken zeer goed vertoeven. Ronny en ik vergaapten ons aan de chocolaterieën en konden het niet laten om wat chocola in te slaan.
We hebben ook de familiebierbrouwerij “de Halve Maan” bezocht. Hier wordt het enige, echt in Brugge gebrouwen bier gemaakt. We kregen er een leuke rondleiding en op het eind konden we een glas Brugse Zot en Straffe Hendrik proeven. Een aanrader.

We zijn ook nog een dag met ons vieren met de kusttram erop uit geweest. Eerst naar Knokke, daar rondgelopen op de boulevard en koffie gedronken. Daarna weer de tram in om bij Zeebrugge uit te stappen. Daar nog wat bij de havens rondgekeken. Eigenlijk hadden we ook naar Oostende gewild met deze tram maar we hoorden al dat dat niet ging lukken vanwege een trajectstoring aldaar. Maar niet alleen daar een storing, ineens stopte de tram en moest iedereen uitstappen, hij ging niet verder en er zou wel een bus komen. Nou, dat duurde wel erg lang, intussen bleven de trams maar ladingen mensen uit de trams aanvoeren. De rij werd steeds langer. Waar ken ik dit nou van??? Nou ja, we zijn wel weer bij de boot gekomen en ach, wij hebben geen haast.


8 september, Nieuwpoort-Scheveningen

Op zaterdag 8 september zijn we ’s morgens om 07:00 uur uitgevaren richting Scheveningen. Een lange zeiltrip van 67 mijl.
Eerst hebben we twee uur op de motor gevaren, het water was woelig maar gelukkig verbeterde dit wel en stak er een goede doch flinke wind van achteren op. Het werd wel werken geblazen voor André. Het boompje voor de fok moest erin en er weer uit, dan weer naar de andere kant. De bulletalie moest vastgemaakt worden. Het was allemaal noodzakelijk om wat gerieflijker te varen maar al dat gedoe voorop de boot vind ik maar niks. Gelukkig lijnt Dré zich wel aan. Toch ging het even mis en kreeg hij de zwiepende fokkeschoot tegen z’n bril aan wat resulteerde in een flinke bloeduitstorting op zijn neus en een schaafwond met wat leek veel bloedverlies. Het leek wel een slagveld maar dat viel ook allemaal wel weer mee.

Voor de Maasmond hadden wij wel de pech dat we een paar keer moesten uitwijken voor grote schepen. Om 18:00 uur konden we afmeren langszij een andere boot in Scheveningen en even later kwam de Merou weer tegen ons aanliggen. Nederland!

De volgende dag blijven wij hier om voor André in Den Haag een nieuwe telefoon te kopen omdat zijn oude telefoon mankementen vertoonde. De Merou ging verder richting Amsterdam.

Ik zat om 11:00 uur helemaal klaar om de stad in te gaan maar André treuzelde verschrikkelijk. Zocht allerlei klusjes, wilde persé de Merou uitzwaaien. Wat ik onzin vond, we zien ze echt wel vaker en misschien de volgende dag alweer in Amsterdam. Wat bleek: Dré had contact gehad met Lianne en zij stond ineens voor mij onverwacht met de kids bij de boot. Wat een verrassing. Daar wil ik wel voor bij de boot blijven. We hebben het heel gezellig gehad en nadat zij weer naar huis waren zijn we alsnog Den Haag ingegaan om de inkopen te doen.

De volgende dag uitgevaren naar Amsterdam. 39 mijl te gaan. Net op de Noordzee zagen we in de verte een snelle zeilboot varen. Het bleek de Team Brunel te zijn van de Volvo Ocean Race. Hij ging wel tien knopen sneller dan wij maar wij moesten tegen de stroom in.
Ondanks de stroom tegen konden we behoorlijk snelheid maken en waren we vrij snel bij de sluis van IJmuiden. Daarna het Noordzeekanaal op waarna we in Marina Amsterdam hebben afgemeerd. 's Morgens vroeg gingen we direct verder het Noordhollandse kanaal op richting Alkmaar. Van daaruit wilden we de kids bezoeken die in Bergen wonen. We troffen de Merou niet meer, zij lagen in een andere haven van Amsterdam. We zullen elkaar wel weer zien in Makkum.


11 september, Amsterdam-Alkmaar

Het was 18 mijl varen naar Alkmaar, vele bruggen moesten we passeren en er stond een stevige wind. We hadden pech, een slagboom bij een brug weigerde waardoor de brug niet geopend kon worden. Echter na een uur oponthoud konden we weer verder. We moesten het Alkmaarder meer oversteken en daar stak de wind opeens heel stevig op. We hebben dit met windkracht zeven á acht gedaan! De bedoeling was dat we het fokje op zouden zetten maar dat hebben we maar achterwege gelaten. Wauw, wat joelde die wind. Gelukkig was het maar een klein stukje.

Om 14:00 uur meerden we af in het haventje in het centrum van Alkmaar. Lianne zou ons de volgende dag ophalen. Dus vandaag maar even lekker bijkomen.
We zijn een paar dagen in Alkmaar gebleven, iedere dag even naar Bergen, heel gezellig.

Op zaterdag 15 september zijn we vertrokken uit Alkmaar op weg naar Den Helder. Het was 22 mijl varen op het Noordhollands Kanaal weer met veel bruggen en vlotbruggen. De bemanning van de Rondo was behoorlijk uitgebreid: Lianne en haar kids gingen mee. Zwemvestjes aan en als ze wilden sturen of achterop zitten dan werden ze aangelijnd. Wat een feest. Soms gingen ze even binnen zitten om te spelen. Het werd een leuke tocht en om 16:00 uur voeren we de haven van Den Helder binnen. Lodewijk kwam hen ophalen en wij hadden nu nog één zeiltrip voor de boeg: naar Makkum.


16 september, Den Helder naar Makkum, 27 mijl

We hadden wel getwijfeld of we zouden gaan, er was windje zes voorspeld. We hadden nog steeds geen haast maar ja, als je zo dicht bij je thuishaven bent.
Toen we wakker werden leek het nog vrij rustig weer te zijn en we besloten we gaan toch. Een juiste beslissing bleek het te zijn. We hadden een schitterende afsluitende zeiltrip. Steeds, met de stroom mee, acht knopen gevaren en we hebben zelfs de negen knopen aangetikt. Het resulteerde in een snelle overtocht en al om half één lagen we op ons eigen plekje in de haven van Makkum.
Enkele uren later kwam ook de Merou binnen.
We hebben later op de middag een gezamenlijke borrel gehouden met steigerburen, van vier boten was de bemanning aanwezig. Geweldig, een leuke thuiskomst voor de Rondo en de Merou.



Nawoord:

30 mei is André vertrokken met Bob en op 19 juni ben ik aan boord gekomen. De Rondo lag inmiddels in Inverness, Schotland. Bob was twee dagen eerder al naar Nederland teruggevlogen. Op deze manier hoefde ik de lange overtocht naar Engeland niet mee te varen en de twee mannen waren ook blij met deze oplossing. Ze hebben in die twee weken vele mijlen gemaakt maar zeker ook genoten. Het besluit van André om tegen de klok in het rondje Engeland te doen heeft goed uitgepakt. Op deze manier hebben we al het mooie weer en de beste windrichtingen meegepikt.
Op onze reis hebben we aangedaan: Oost-Engeland, Schotland, Noord Ierland, Ierland, Wales, Zuid-Engeland, Frankrijk en België.
Het Caledonisch Kanaal met z’n vele sluistrappen was een hele ervaring en ook het Crinan Kanaal waarbij André het sluizen zelf moest doen kunnen we weer toevoegen aan ons lijstje. Mooie steden bezocht zoals o.a. Belfast, Dublin en Brugge. Vele kapen, sommige berucht, hebben we gerond en met toch wel enige trots kijken we daarop terug. Veilig en goed gedaan. De beruchte muggenplaag in Schotland hebben we gemist evenals de vele regen die er zou vallen. Wij hebben overwegend alleen maar heel mooi weer gehad. Vaak dolfijnen en bruinvissen gespot.
Tijdens deze reis hebben we weinig Nederlanders gezien en het lukte ons ook niet om veel contacten met anderen te krijgen in vergelijk met vorige reizen. Het was in dit opzicht wat stilletjes. Twee weken tussendoor thuis geweest, het was erg warm in Nederland maar we hebben het heerlijk gehad samen met de kleinkinderen. Graag hadden we nog naar de Scilly’s gewild maar daarvoor hadden we toch te lang de wind uit de verkeerde richting.
Op 23 augustus ontmoetten we de Merou (onze steigerburen uit Makkum) in Yarmouth. De terugreis zijn we samen opgetrokken, niet altijd maar op een ontspannende gezellige manier. Niet één vis gevangen door André. Alleen de marifoonkabel is gerepareerd verder geen technisch malheur gehad. In Schotland en Ierland veel op de motor gevaren door het mooie maar windstille weer. Daarentegen vanaf Zuid Engeland weer héél veel kunnen zeilen. Ongeveer 1850 mijl op de teller. 16 september weer afgemeerd in Makkum. We hebben elkaar eens aangekeken en gezegd: dit hebben we toch mooi gefikst. Een rondje Engeland, dat doet niet iedereen.