Forsevik naar Tananger

28 juli, Litle Teistholmen, 21 mijl

Om tien uur zijn we vertrokken en het was echt helemaal windstil dus weer diesel stoken. Maar het was een mooi vaargebied waar we doorheen gingen, aan de ene kant kale steile rotsen en aan de andere zijde leek het op de Alpen. Wederom een groepje bruinvissen bij ons in de buurt. Jammer dat het niet lukt om ze op de foto te zetten. We zagen ook een zeearend op een nest zitten. Enorme grote roofvogels hoor, jammer genoeg vloog hij niet uit.

Onze planning was het natuureilandje Lindoy waar we drie jaar geleden ook al waren. Helaas bij aankomst bleek dat er geen plekje meer voor onze Rondo was. Dan maar plan B uit de kast halen. Dat was het natuureilandje Litle Teistholmen, onbewoond, heel klein, een mooie baai, één steiger en plek voor ons. Het was een nieuwe steiger met picknickbanken en overal op het eilandje stonden barbecues, klimtouwen, schommels. Ik zag Kaatje hier al spelen over een paar dagen. Dit plekje moesten we onthouden, dicht bij Stavanger dus goed te doen. André had de avond ervoor nog meer makreel gevangen, we hadden ook nog koolvis dus de gril maar aanzetten. Het was ook nog eens lekker weer. Alleen aan de vis hadden we al een hele maaltijd en dan met een biertje en wijntje erbij. Ons hoor je niet klagen.
’s Avonds ging Dré weer vissen bij de boot en ving natuurlijk makrelen. Trots liet hij ze zien. Echter ik heb de koelkast vol dus hij moest ze weer fijn laten zwemmen.


29 juli, Stavanger, 10 mijl

We werden wakker met regen. Jammer het is zo mooi hier, ik had hier vandaag nog wat willen blijven, nog wandelen ed. Maar zo was er niets meer aan. De hele fijne sfeer was weg, mistroostig deed het aan.
We besloten om snel onze boot flink op te ruimen, kidsproof te maken voor de invasie die morgen zou komen. Daarna zijn we naar Stavanger gevaren. Er was plek genoeg in de haven en ik besloot om gelijk de wasmachine daar te starten, beddengoed, handdoeken zodat we er met ons vijven een weekje genoeg aan zouden hebben.

In Stavanger waren we al eens eerder geweest maar het blijft leuk om in deze stad rond te dwalen. Grote cruiseschepen arriveren en vertrekken hier dagelijks. Hordes toeristen komen van zo’n schip af, duiken in de kleine winkeltjes zodat je daar geen poot meer kunt trekken. Na een paar uur is het weer stil. De schepen komen vaak ’s nachts aan en tegen de avond vertrekken ze. We zagen ook twee Hollandse cruiseschepen.
In de haven van Stavanger probeerden we net als drie jaar geleden het liggeld te betalen met onze pinpas en met de creditcard. Helaas, het lukte weer niet. Het havengeld is hier hoog, 24 euro liggeld en voor stroom nog eens 12 euro. Maar ja, ze willen ons geld blijkbaar niet. Wel vroegen we aan de buurman de code voor het sanitaire gebouwtje zodat we, ondanks het niet betalen, wel gebruik konden maken van alle faciliteiten.


30 juli, Stavanger

Het waaide stevig vanmorgen. Sander, Lianne en Kaatje zouden rond drie uur bij ons zijn dus we hadden alle tijd voor onszelf vandaag. Het plan was wel om nog vanmiddag met ons allen te vertrekken naar een baaitje. We bedachten dat, in verband met de harde wind, we alleen op het fokje zouden zeilen. Naarmate de dag vorderde begon het echter steeds harder te waaien en werd het al snel duidelijk dat uitvaren geen optie was.

Het was geweldig om alle drie de kinderen aan boord te hebben. We missen nu natuurlijk nog wel drie, maar die mogen mee als we een grotere boot kopen en de tweeling niet meer alles sloopt wat ze in handen krijgen. Lodewijk is met de jongetjes naar zijn ouders gegaan en had zo ook een beetje vakantie. Het was een teleurstelling voor de kinderen dat we niet direct konden uitvaren. We zijn toen Stavanger maar weer ingelopen en als eerste hebben we een muts voor Kaatje gekocht, het was zo koud geworden. We kwamen bij een kids Sommerpark met allerlei speelattributen, glijbaantje, ballen ed. Daar waren we dus niet zomaar weer weg natuurlijk.
Voor het avondeten hadden Dré en ik al een grote makreelsalade gemaakt, nou dat ging er wel in. Aan boord zijn we helemaal niet meer gewend om voor zoveel mensen te koken. Toen Kaatje in bed lag (in opa’s bed slapen) hebben we lekker geborreld. Sander en Lianne hadden op Schiphol taxfree drank inkopen gedaan dus we kunnen weer even.


31 juli, Stavanger naar Lindoy, 10 mijl

Na de koffie op weg naar Lindoy, de harde wind was gaan liggen en het leek een redelijke dag te worden. We gingen weer een poging doen om daar een ligplaats te bemachtigen. Lindoy ligt ten noordoosten van Stavanger, een natuureilandje met als voorzieningen een houten steiger, picknickbanken, bbq’s . Je kunt er een mooie wandeling opmaken en voor Kaatje waren er schommels, trampoline. En we vonden gelukkig een ligplaats. Het werd mooi weer dus het kon niet stuk. Sander en André zijn met de rubberboot gaan vissen. Kaatje noemt de rubberboot “Dankie”naar het rubberbootje (Dinghy) uit de videofilm Elias waar ze altijd naar kijkt. Als Kaatje wakker wordt mag zij ook meevaren in Dankie.

Omdat het vrijdag was gaan er veel Noren vanuit Stavanger naar dit soort eilandjes om even te barbecueën, picknicken en velen blijven dan ook overnachten. Het werd dus druk, wij kregen twee boten tegen ons aan. Maar het was ook sfeervol. Een hele grote groep Noren had hier met elkaar afgesproken, op de steiger schuin voor ons bouwden ze een partytent op en ’s avonds gingen ze daar met elkaar eten en daarna de hele avond muziek maken. twee accordeonisten, gitaren en een hoop valse zangers. Maar wel gezellig, ik ben er even heengelopen, laten blijken dat ik het wel leuk vond. Ze wilden dat ik erbij kwam zitten maar mijn gezelschap had hier helemaal geen behoefte aan dus dat heb ik niet gedaan. Later op de avond kwam er nog een vrouw bij ons voor de boot met haar zangboeken en moest ik kijken welke ik kende. Ik heb toen met haar nog wat van mijn Schellevis liedjes gezongen.


1 augustus, Lindoy naar Tau

Vandaag hebben we vier havens gehad. Begonnen in Lindoy, dan Marina Lysefjord en vervolgen in Tau twee havens. We wilden richting Lysefjord. Drie jaar geleden zijn we de Lysefjord helemaal ingevaren om vanuit het water helemaal omhoog de Prekestolen (Preekstoel) te bekijken (een zeer hoog rotsplateau direct aan de fjord). Nu willen we hem vanaf het vaste land zien en beklimmen. Dit houdt in dat je eerst daar in de buurt moet komen met een taxi of bus en dan een twee uur durende klimtocht omhoog maken om dan bovenop de Prekestolen te staan. We hadden ons laten vertellen dat we dat het beste konden doen vanuit Marina Lysefjord, daar een taxi nemen en dan omhoog. De taxi zou niet zo duur zijn. Nou misschien voor Noorse begrippen niet. Want toen we eenmaal daar waren en navraag deden bleek een taxirit erheen algauw zeventig euro te kosten en dat tweemaal.

Het regende verschrikkelijk toen we bij het haventje waren en we hadden bovendien een rotplek voor de boot. Er was een supermarkt bij (wat mij betreft het enige positieve) en we hebben de inkopen voor het weekend gedaan en met ons vieren besloten om dan maar weer te gaan varen. Twee uur verderop lag Tau, van daaruit kon je de volgende dag met de bus omhoog en dan de wandeling maken naar de Prekestolen. Onderweg naar Tau bleef het gieten, afspraak was dat de mannen de vaartocht gingen doen, wij hielden ons binnen bezig met Kaatje, verzorgden het drinken voor de mannen en gingen eten koken. En dat lukte prima, hoewel de mannen het zwaar te verduren kregen. Wat een hoosbuien.
In Tau aangekomen zaten we bij het afmeren onmiddellijk vast aan de grond, volgens alle gegevens die wij hadden, moest het kunnen. Het knarste, kraakte maar Dré kreeg de boot gelukkig met behulp van de boegschroef weer los. Uiteindelijk vonden we een plek aan de kop van een andere steiger. Het ging maar daar was ook alles meegezegd. André ging van boord om eens aan de andere kant van de kade te kijken en daar was nog een haven, meer beschut en ook plek voor ons. Sander, Kaatje en Lianne bleven aan wal. Het was even droog en Kaatje moest toch even wat kunnen rennen en spelen buiten. Dré en ik zijn toen met de boot gaan omvaren. Vanaf de pier keek Kaatje toe hoe wij voorbij voeren en ze zat te zwaaien, het leek net een vertrekkers moment van ons. Nu vonden we een betere ligplaats. Het was aanlegplaats vier voor vandaag, het was genoeg en tijd voor een biertje. Warm eten hadden we onderweg al gedaan. Bij onze Duitse buren heb ik de bustijden opgevraagd voor de volgende dag om naar de Prekestolen te gaan. Besloten werd dat ik met Kaatje achter zou blijven. De wandeltocht leek me leuk, maar een dag met mijn kleindochter is natuurlijk heel fijn.


2 augustus. Tau

Om tien uur zijn ze met z’n drieën naar de bus gegaan. Ik heb Kaatje lekker in bad gedaan, nou ja bad, ze gaat bij ons in de wastafel, al die jaren al. Ze past er nu echt bijna niet meer in maar ze vraagt er nog altijd om. Wij hebben daarna samen gespeeld en gewandeld. Ik moest van haar een glijbaan zoeken echter niet gevonden. Vandaag was het wel weer goed weer en dat was fijn voor de wandelaars. Om half vier kwamen ze vermoeid maar echt voldaan terug. Het bleek een pittige klim geweest te zijn naar boven. De Prekestolen bestaat uit een groot plateau waar midden door een gigantische scheur loopt. Als je aan de rand van het plateau komt dan kijk je loodrecht naar beneden de fjord in. Ik zal proberen wat foto’s toe te voegen. Dat lukt niet altijd door de beperkte wifi mogelijkheden. Dan voeg ik dat later thuis wel weer toe. Toen ik de foto’s zag van hun drieën draaide mijn maag zich al een beetje om. Enfin, ik had ze weer gezond en vrolijk bij me. Het is een fijne dag geweest met mooi weer.


3 augustus, Tau naar Litle Teistholmen, 10 mijl

We hebben uitgebreid de weerberichten bekeken en zochten een natuureiland beschut voor de wind. Het mocht ook niet zo ver weg zijn, vijf augustus moesten we terug in Stavanger zijn. We kwamen weer op Litle Teistholmen uit waar André en ik al waren geweest. Het is echt uitkienen hoe de wind staat of gaat waaien die dag. Dan kun je in de boeken uitzoeken welk eiland op dat moment het best beschut ligt.

Ik heb eerst nog even flink geshopt, we hebben veel nodig met ons vijven, gelukkig kwam Sander me met Kaatje tegemoet om de boodschappen te dragen. Weer prachtig weer tijdens het varen. Kaatje gaat rustig binnen spelen als we varen. Ze is heel gemakkelijk. Ze weet dat, als ze in de kuip komt, het zwemvest aan moet. Ze maakt er geen enkel probleem van. We hebben het mooi gehad op het eilandje, Kaatje wilde perse in de baai het water inlopen. De luier moest uit en zo in het blote kontje het koude water in. Lianne was de klos, zij moest mee en liep zo met haar lange broek aan het water in. De broek zag er fraai uit nadien met al dat zoute water. Ook André moest het water in al was dat dan onvrijwillig. De vuilwatertank van de WC aan boord was verstopt geraakt. Dit is al jaren goed gegaan bij ons maar nu was het misse boel. Lekker hoor als je met z’n vijven aan boord bent. Gelukkig is er op de natuurhaventjes altijd een toilet aanwezig. Het is niet je van het maar goed te doen. André trok zijn wetsuit aan en met een flexibele veer het water in om te proberen de vuilwatertank weer open te krijgen via de afvoeropening onder de boot. Ondanks herhaalde pogingen lukte dit niet. Daarna heeft hij de vuilwatertank maar afgesloten en het toilet weer omgezet naar gewoon gebruik waarbij rechtstreeks naar buiten geloosd wordt. We mochten het toilet daarna maar beperkt gebruiken. Dus voor de grote boodschap het bos in of van het toilethuisje gebruik maken. Toen deze klussen achter de rug waren hebben we verder genoten.
Sander, Lianne en Kaatje gingen met Dankie varen. De barbecue ging aan, worstjes, hamburgers met broodjes. Heerlijk, wat een topdag.


4 augustus, Litle Teistholen naar Uskjo, 5 mijl

Het was een afstand van niks maar Lianne wilde heel graag naar nog een natuurhaventje. Weer een stukje dichter bij Stavanger. Wij besloten om pas de ochtend van hun vertrek vroeg naar Stavanger te varen zodat we zolang mogelijk van de natuur hier genieten konden. Tijdens het varen weer bruinvissen gezien, er zijn hier ook nauwelijks golven, geen wind dus de zee is vlak en dan zie je ook meer.
Nadat we even op het hele kleine eilandje hebben rondgelopen en gevaren hebben met Dankie, gaat het regenen en blijft het regenen, plenzen. Jammer, het werd dus binnen zitten.
Lianne heeft brood gebakken en wij hebben allemaal wat gerommeld, gelezen, gediscussieerd etc. Om vijf uur stopte de regen, dachten we. Gauw de barbecue aangezet, ik had nog worstjes en broodjes. Het was dus maar even droog. Sander en André hebben in de stromende regen geprobeerd om worstjes te grillen compleet gehuld in zeilpakken. Uiteindelijk heb ik de worstjes maar gegrild in de pan in mijn keukentje. Zoals ik Lianne thuis al beloofd had heb ik daarna pannenkoeken gebakken. Door de harde regen kon ik nauwelijks luchten dus het stonk behoorlijk in de boot. Maar we hebben gesmuld. De laatste avond alweer, we hebben tot één uur ’s nachts zitten borrelen, bomen. Gezellig, als vanouds.


5 augustus, Uksjo naar Stavanger, 6 mijl

André was vroeg wakker, ik dus ook. We slapen deze dagen in de kajuit omdat Kaatje en Lianne in ons bed liggen. We veranderen ons bed weer in de bankstand en André start de motor. Hij is toch klaar en wij varen vast naar Stavanger terwijl de anderen “rustig” kunnen ontwaken. Al snel staat Kaatje voor mijn neus: varen we al, mag ik een broodje, ik wil graag warme melk! Ok, André redt zich wel alleen. Als we bij Stavanger aankomen is iedereen inmiddels aangekleed. Veel spullen hebben ze niet meegenomen dus het inpakken is snel gedaan.
Lianne en ik gaan nog wat inkopen doen, koffie drinken en dan is het tijd om naar de bus te gaan. Met een brok in de keel zwaai ik ze uit. Het is goed dat ze er waren, het is ook goed dat we nu weer verder met onze reis gaan. Vanaf nu gaan we op de terugweg. Hoe en wat zien we wel. We hebben tijd tot de laatste week van september.
We hebben de boot schoongemaakt, opgeruimd en weer teruggezet in het gebruik/gemak voor twee personen. In deze haven is een goede wasmachine dus snel al het wasgoed, beddengoed weer gewassen. André ging bezig met de vuilwatertank en door onder meer met een stevig straal van een waterslang langdurig te spuiten in de opening van het afzuigsysteem is de verstopping opgelost. Hier is hij wel een tijdje druk mee geweest. Daarna nog de watertank gevuld en daar ging het toen even mis. André liet de dop van de vulopening van de watertank uit zijn handen glippen, en weg was hij zo de plomp in. We dachten dat we een reserve hadden, maar deze bleek niet te passen. De vulopening hebben we toen met een plastic dopje en veel tape afgedicht. En nu gaan uitzoeken hoe we aan een nieuwe kunnen komen.
Ter afsluiting van deze week hebben we een klein hapje gegeten bij de chinees. Van de kinderen krijgen we even later bericht dat ze een goede vlucht hebben gehad en allemaal weer in hun eigen huis zijn.


6 augustus, Stavanger naar Tananger, 16 mijl

André heeft via internet twee afsluitdoppen besteld in Grossenbrode, Duitsland en deze worden verzonden naar de werf in Egeroy waar we aan het begin van de reis ons roer al hebben laten maken. Met een dag of twee zal het daar wel zijn en wij waarschijnlijk ook.
We vertrekken snel naar Tananger want vanmiddag gaat de wind stevig blazen en we moeten er tegen in. Dit is allemaal goed gegaan, heerlijk gezeild. De laatste mijlen trok de wind stevig aan.
Hier in Tananger is niet veel te beleven dus ik tik mijn verslag en André is wat rond gaan lopen en heeft een tijd een praatje gemaakt met de opvarenden van de Fram uit Makkum die hier ook liggen. Gisteren had ik ze al gesproken in Stavanger. Zij hebben ook een ligplaats in Marina Makkum, dicht bij ons. Morgen gaan wij evenals zij richting Egersund.