Route langs invasiestranden

29 juni-1 juli 2024, Ouistreham

De eerste dag lekker aangerommeld maar ondertussen wel plannen gemaakt voor de volgende dag. We willen de invasiestranden bezoeken, de oorlogsbegraafplaatsen en musea bekijken.

Hans en André zijn op de(vouw)fiets gestapt om op verkenning uit te gaan. We hadden het plan opgevat om een auto te huren en op die manier de invasiestranden etc. te bezoeken, maar via het Office Tourisme werd dit plan omgezet in het huren van e-bikes de volgende dag. Wilma en ik vonden dit ook leuk als we maar goed weer hadden. De heren wilden dit graag beloven, maar ja, deze zomer is nogal wisselvallig. De heren zijn nog op hun fietsje naar de Pegasusbrug (inname van de brug door de soldaten als start van van Operation Overlord op 5/6 juni 1944) gegaan, waar ook het Airborne Forcesmuseum is, deze worden voor zover mogelijk en, indien nog in leven, ook veel bezocht door de veteranen. Een ontmoetingsplek voor hen. Het museum is opgebouwd rondom de oorspronkelijke brug en een reproductie van een Horsa zweefvliegtuig waar de troepen mee geland zijn.,

De volgende dag richting de invasiestranden gefietst. Daarvoor moesten we eerst op de vouwfiets naar het strand waar de verhuurder zich bevond. Het weer leek goed en we hadden een mooie rit voor de boeg. Onderweg nog gestopt voor een lekker bakje koffie uit mijn thermoskan en een stroopwafel.

Daarna verder gefietst, langs de stranden, indrukwekkend, overal werd er gevlagd, ook met foto's van veteranen. Alles was in het teken van wat hier begin juni, 80 jaar geleden, heeft plaatsgevonden. Als laatste hebben we nog de oorlogsbegraafplaats van Hermanville sur Mer bezocht waar de voornamelijk Engelse soldaten van het invasiestrand Swordbeach liggen. We hebben vandaag heel wat gezien wat ons nog wel even bijblijft en waar we meer over gaan lezen. Het gaat te ver om dit allemaal in mijn verslag te beschrijven. Maar er is genoeg documentatie en op YouTube om in te lezen/kijken over wat zich hier heeft afgespeeld langs de Normandische stranden.

Onder de indruk maar ook goed dat we dit gezien hebben fietsen we weer terug naar Ouistreham, 64 km gefietst die dag.

01-07-2024 Ouistreham naar Grand Camp Maisy. 25 NM

In het begin op de motor gevaren maar na een uurtje konden we zeilen (dat is toch de bedoeling). Windje 4-5, goed te doen. Precies met hoogwater kwamen we aan en konden zo de sluis invaren en doorvaren, hij stond open. We kregen een ligplaats naast elkaar. Gezellig. Het is een kleine vissershaven, ziet er leuk uit. Daar houden we van. Je bent hier wel weer afhankelijk van de sluis. Bij laagwater valt het buiten de sluis volledig droog.

De volgende dag 's morgens wat inkopen gedaan en in de middag met de bus naar Colleville Sur Mer gegaan met ons vieren. We wilden daar de grote Amerikaanse oorlogsbegraafplaats bezoeken en het Overlord Museum Omaha Beach. In dit museum worden de gebeurtenissen van 1944 belicht. Hier begon de bevrijding van Europa. Je krijgt hier inzicht van de invasie tot aan de bevrijding van Parijs. Vanuit de bus zijn we lopend naar de beroemde Amerikaanse begraafplaats van Omaha Beach gegaan. Daar werden we stil van, ontelbare lange rijen witte kruisjes. Beetje beseffend wat zich hier en langs een groot deel aan de Normandische stranden heeft afgespeeld.

Omdat de bus al vroeg terugreed hadden we geen tijd meer om het museum goed te bekijken, maar in de hal van het museum hebben we wel een indruk van veel dingen gekregen.

Op 3 juli ook nog in de haven van Grand Camp Maisy blijven liggen. Er was veel regen voorspeld. Maar weer eens een handwasje gedaan en André en ik zijn gaan wandelen naar Battery de Maisy. Bijzonder verhaal: er is 60 jaar niet naar deze Duitse Batterij omgekeken. Deze kustbatterij is aangelegd vanaf 1942 en was een grote militaire zone. Pas in 2006 is deze plek herontdekt omdat hij direct na de oorlog begraven werd onder het zand. De invasiestranden Utah en Omaha werden van hieruit fel bestookt. Wederom indrukwekkend om hier door de loopgraven en bunkers te lopen en over alles te lezen en te zien wat er hier gebeurd is.

04-07-2024, Grand Camp Maisy-St. Vaast, 15 NM

Op 4 juli om 07:50 uur vertrokken uit de haven zodra de sluisdeur openging. Wind 4-5 WNW en was niet te bezeilen.Het was een kort tochtje. Dus motorzeilend op een knobbelig zeetje. Om 11:00 uur konden we al afmeren in de haven van St. Vaast en aan de koffie. Er wordt de komende dagen stevige wind voorspeld dus we blijven hier maar weer een tijdje, het is een gezellig vissersdorp. Vanmiddag hebben we met een enthousiaste Flip gefacetimed. Hij vierde zijn 5 jarige verjaardag.

Op 5 en 6 juli ook nog hier gebleven, we wandelen of pakken de fiets, van verveling geen sprake. 5 juli was Lianne jarig, we hebben dus weer gebeld. Een vriendin van Lianne had op mijn verzoek voor een mooi boeket gezorgd en maar weer geproost op onze familieleden. Zaterdag 6 juli hebben we een gezellige markt bezocht die door de winkelstraat in het centrum van het dorpje liep. Een markt met groentes, vlees, kip, heerlijke kaassoorten, olijven en nog veel meer.

In de avond uit eten geweest met Hans en Wilma en daarna op de Rondo gezamenlijk voetbal Nederland-Turkije gekeken.Wat een spanning, de steigerburen zeiden dat de Rondo helemaal begon te schommelen als er een goal werd gescoord. We waren blijkbaar lichtelijk enthousiast. Morgen nog één dag St. Vaast.

Wij wilden die dag nog wat inkopen doen, dus op de vouwfiets, af en toe regen en naar de supermarkt, 15 minuten fietsen. Jammer, gesloten. Op zondagmiddag geen supermarkt meer open. Maar terug naar het dorp gefietst, in ieder geval op zoek naar een bakker en dat is gelukt. Tot onze verrassing was er weer een marktje, nu veelal rommelmarktspulletjes. Wel leuk om doorheen te lopen..

St. Vaast-Cherbourg-Octeville, , 8 juli 2024. 27 NM

Regen, regen, bij het opstaan. Maar weer een palaver op de Zeline, wat gaan we doen, wat zijn evt. de vervolgtripjes, wat doet de wind de komende dagen, wat doet de stroming , hoe laat gaat de sluisdeur open? Allemaal zaken waar we rekening mee moeten houden. Gelukkig zijn de mannen keien in het uitrekenen van al die zaken. Veel plannen hadden we, kunnen ook weer gecanceld worden. Het werd toch Cherbourg. En, onverwacht een heerlijke zeiltrip, André heeft onderweg makrelen gevangen en bij aankomst heb ik ze in de oven eet/smul klaargemaakt. Ook een makreel naar de Zeline gebracht. Tijdens het afmeren in de haven ging het plenzen en het bleef plenzen. Morgen maar weer een dagje blijven liggen.