Van Denemarken naar Noorwegen

Thyboron naar Hanstholm (Denemarken).

Zaterdag 16 juni 2012
Sander en ik zijn om half elf met de auto uit Almelo vertrokken richting Thyboron Denemarken. Bij een benzinestation nog lekker broodjes gehaald en ik had koffie en snacks meegenomen. We hebben een prima reis gehad, een paar stops gemaakt. Vanuit de auto heb ik van het Kielerkanaal nog gauw een foto gemaakt, we hebben daar zelf immers al zo vaak gevaren. Nu zag ik ook de grote schepen varen. In de Elbetunnel bij Hamburg heb ik Sander gevraagd wat hij zich nog herinnerde van vroeger, toen we hier met auto en caravan vaak reden. En ja hoor: CADEAUTJE! Toen de kinderen klein waren, was de Elbetunnel altijd een punt waar ze een klein cadeautje kregen, waar ze zich dan weer een uurtje mee konden vermaken. Natuurlijk had ik er nu ook voor gezorgd, gewoon als geintje. Ik moest echter even wachten met geven, want Sander reed. Om acht uur reden we Thyboron binnen en na eventjes zoeken , zag ik een zeilbot met een balletje in de top (dit is onze ronde radarreflector waaraan ik de boot snel herken in een volle haven). Dit moest de Rondo zijn. Het was mooi weer in Thyboron en we hebben daarna heerlijk met Bob en André zitten bijpraten in de kuip.

Zondag, 17 juni 2012
Bob en Sander zijn om 8 uur ’s morgens vertrokken met de auto terug naar Almelo. Wij hebben die dag lekker gerommeld, boot klaargemaakt voor de overtocht naar Noorwegen. Toen het een beetje droog werd, nog wat gewandeld, maar het was maar een koele/saaie bedoening daar, helemaal niets te beleven. Naast ons op de steiger, kregen we nog nieuwe buren, 2 jonge knapen uit Noorwegen, ze waren al een jaar onderweg en nu bijna terug in Noorwegen na een prachtige reis, via het Caribische gebied, naar de Azoren en via Dover weer terug. Ze gaven wel aan dat er tijdens hun afwezigheid toch heel wat was gebeurd in Noorwegen, ze duiden op Utoya, Andres Breyvik. Ze hadden er net een tocht van drie dagen en nachten opzitten, maar na een pauze van drie uurtjes, gooiden ze de lijntjes weer los en begonnen aan de overtocht naar Noorwegen. Wij hebben ’s avonds nog even voetbal gekeken, maar de Denen zonden natuurlijk alleen de wedstrijd van Denemarken uit. Lianne hield ons, via SMS, op de hoogte van de uitslag van Nederland.

Maandag 18 juni 2012
Om 4 uur ’s morgens de lijntjes losgegooid. Bij het verlaten van Thyboron, was het nog donker, stond er een stevige wind, hoge golven. We gingen gereefd weg, 1 rif zat erin. Even later op zee bleek de wind harder en de golven hoger dan verwacht. Daarom besloten tot het zetten van de tweede rif, was wel wat geklooi met die weersomstandigheden maar uiteindelijk werd de boot daardoor wat handelbaarder. We gingen als een speer, maar na zo’n drie uur kwam er opeens een stormwaarschuwing over de marifoon. We begrepen het niet, gezien de eerdere weerberichten, maar durfden dit niet te negeren en besloten onze koers te verleggen naar Hanstholm (de dichtstbijzijnde haven in Noord-Denemarken). Hanstholm heeft een vissershaven, die je als plezierjacht alleen mag binnenlopen in noodgevallen. We besloten toen maar, als ze moeilijk gingen doen, dat ik (zee)ziekte zou voorwenden. Om tien uur ’s morgens liepen we de haven binnen, netjes gemeld via de marifoon, dat we wegens omstandigheden graag naar binnen wilden. Was geen probleem en we hebben afgemeerd langszij een vissersboot, die niet meer gebruikt werd. Later die dag zijn we de havenmeester gaan zoeken om te betalen, maar deze gaf aan dat het niets kostte omdat er ook geen voorzieningen waren voor passanten (wij hadden allang een stroompaal ontdekt, dus hadden alles wat we nodig hadden ). We kregen nog een weerbericht mee en hij gaf aan dat we zeker nog een dag moesten blijven liggen voordat we aan de oversteek naar Noorwegen konden beginnen. De storm is overigens niet gekomen. We hebben genoten van de bedrijvigheid in deze vissershaven. In tegenstelling met Nederland, zijn hier nog vele kleine vissersboten in bedrijf, erg leuk om naar te kijken, hoe druk ze zijn. Achter ons lag een groot vissersschip, die werd helemaal voorzien van nieuwe netten. Onvoorstelbaar hoeveel kilometers net hierop gaat. We hadden wifi-bereik op onze ligplaats, we begrepen niet hoe, maar het was gemakkelijk. Later, na 1 dag, toen de vissersboot wegvoer, was opeens onze wifi weg. Ze hebben dus op de vissersboten een draadloze internet verbinding, vaak onbeveiligd; goed om dit te weten. We hebben er driftig gebruik van gemaakt om weerberichten binnen te halen. Je loopt met je telefoon en laptop de steiger op en zoekt wifi bij de vissersschepen. We hebben die dag later nog lekker vis gegeten bij een lokale rokerij.

Dinsdag 19 juni 2012
Vandaag dus een rustdag, lekker gewandeld en gelezen. Een magnum bij de Aldi gehaald. ’s Avonds aan de voorbereiding van de overtocht naar Noorwegen begonnen. André heeft de plotter weer ingesteld. Nog even gebabbeld met een Duitser, die ook nog in deze haven was afgemeerd. Hij lag ook al in Thyboron bij ons. Hij ging ook de volgende dag de oversteek maken.

Woensdag 20 juni 2012
Om 7 uur vertrokken uit Halmstholm. We begonnen met motorzeilen, er stond te weinig wind, maar samen met de zeilen en de motor aan, ging het leuk. Na zo’n 6 uur varen kon de motor uit en werd het de zeilkracht die ons voortstuwde. Hoog aan de wind konden we het hele traject verder zeilend afleggen naar Mandal aan de Noorse zuidkust. Opmerkelijk was het dat we heel weinig scheepvaart hebben gezien onderweg. Zelfs geen zeiljacht gezien. Eén keer uitgeweken voor een grote tanker. Officieel had hij voor ons moeten uitwijken, maar we nemen liever de veilige optie, van zelf doen. Om 5 uur n.m. voeren we Mandal binnen, voor mij de eerste keer Noorwegen, en niet veel later afgemeerd in Mandal, langszij aan een kade aan een straat in het centrum. Gelijk even mijn cursus “Roer zoekt vrouw” in praktijk gebracht. Jaap Metzlar had mij daar o.a. geleerd hoe ik snel een mastworp moest leggen, om een paal, indien nodig. Nou, ik ben geslaagd. Alle voorzieningen aanwezig, stroom, water en wifi. We besloten om, gezien de weerberichten, toch de volgende dag gelijk een stukje verder naar het westen te zeilen. Er was nog oostenwind, en daarvan moeten we gebruik maken om daar te komen.

Donderdag 21 juni 2012
Tot onze verrassing was er vanmorgen gestommel op de boot. André was snel uit zijn bed. Een jonge (vrouwelijke) havenmeester(meisje) stond op de boot en zij bracht verse broodjes, boter, jam, en de krant (Noors), en wat reclame. Wat een welkom! Plusminus 11:00 uur uitgevaren, windje 5, voor de wind varend, bulletalie en het fokje uitgeboomd, lekker in het zonnetje naar Fahrsund, onze volgende bestemming. Kaap Lindesness, de zuidelijkste kaap van Noorwegen, voorbijvarend. Het was de bedoeling om daarna binnendoor via de eilandjes (scheren) te varen, maar omdat we zo lekker met een flinke snelheid voor de wind voeren, hebben we toch besloten om buitenom over open zee te varen (lekker gemakkelijk en konden we eerder aan het bier). Het laatste stuk, toch tussen de rotsen door, was goed en duidelijk bebakend. Onze plotter gaf het ook goed weer, die hadden we tijdens onze vorige vakantie in Zweden eigenlijk al moeten hebben. We hebben afgemeerd in Fahrsund, achter een Hollander met achter ons een klassiek klein “vikingscheepje”. Mooi plekje. Morgen gaan we alles eens verkennen. Voorlopig liggen we hier wel even. Windje 7 is voorspeld en dat is toch iets teveel voor ons.

Vrijdag 22 juni 2012
Vandaag werden we niet prettig gewekt door een gierende wind, regen. Het schommelt zo hard in de boot, dat het niet lekker liggen meer was in bed. We hebben aan boord gedoucht, nou ja, zoiets. We moesten ons vasthouden, zo ging het tekeer. Een douche hier in het toiletgebouw kost bijna 4 euro. We hebben hier water en stroom, dus we redden onszelf prima. Ik heb een wasje gedraaid, lekker lezen en het verslag maken. Maar het belangrijkste: net hebben we GROEN licht gekregen. Normaal zou je zeggen, groen licht voor een brug/ sluis. Maar nee, dit groen licht betekent dat we eindelijk mogen vertellen, dat we opa en oma worden! Lianne is zwanger. Lianne en Lodewijk kwamen op een zaterdag in mei bij ons en we kregen samen een cadeautje voor de boot. Verbaasd pakten we het uit, het was een baby zwemvestje, ik kon gelijk de link leggen. Wat een feest, we hebben champagne gedronken, Lianne kreeg uiteraard sap. Ze verwachten het kleintje begin 2013 maar we mochten het aan niemand vertellen. Dit heeft wel lang geduurd. Natuurlijk heb ik wel met Teuna (de moeder van Lodewijk) erover kunnen praten en Sander was natuurlijk ook op de hoogte. Begin juni heb ik al een echo gezien, leuk hoor.