Laatste verslag

23 augustus: naar huis!
Op 20 augustus zijn we vertrokken van Vlieland. Nu waaide het al een paar dagen behoorlijk en de haven van Vlieland is dan een ellende om daar weg te varen uit je box door de beperkte manoeuvreerruimte die je daar hebt. We hadden de dag ervoor ook al boten in de problemen zien komen, je ziet brekende vlaggenmastjes, een hoop gestuntel en de beste stuurlui staan altijd aan wal. Maar André en ik hadden onze tactiek goed doorgesproken en ook nog iemand gevraagd om een lijntje strak te houden zodat wij de boot in de juiste uitvaar positie konden krijgen. En ja hoor, weer teamwork. Ging prima. Het werd windje 5 á 6 tegen en dus stevig zeilen. Een rif hebben we gelijk al gezet. Het laatste stukje van onze lange tocht van drie maanden kregen we het nog een beetje voor de kiezen. Het was werken voor ons beiden. Wel leuk. We ontdekten dat in onze fok een scheurtje ontstond. Dit zeil was al oud en had geen schuld en verbazingwekkend was het wel dat hij het de hele vakantie nog uitgehouden had. We hoopten alleen niet dat hij bij deze harde wind helemaal zou scheuren. We voeren zo lekker. Is goed gegaan. Bij de Boontjes( vaarroute van Harlingen naar Kornwerd) kregen we wind en stroom pal tegen, dus nog een uurtje op de motor en dan de sluis van Kornwerd in. We hadden geluk, konden zo doorvaren, de sluis schutte direct en met een half uurtje waren op het IJsselmeer. Toen nog een half uurtje en we lagen in onze eigen box in Marina Makkum. De Rondo werd na drie maanden weer afgemeerd aan zijn eigen vaste lijntjes!!! Je begrijpt het al: daar moest op gedronken worden. Na een uurtje kwamen onze Duitse (steiger)overburen aangevaren en toen viel er een hoop bij te praten. We hebben gezamenlijk geborreld, gekookt en gegeten.

Zaterdag en zondag hebben we zeer relaxed de boel schoongemaakt, ingepakt en vandaag heeft Sander ons met de auto weer thuis gebracht in Almelo.
Ja, en nu nog een epiloogje!
Deze reis was al heel lang een wens voor ons: zo van, dit gaan we doen als we niet meer hoeven te werken. Heel blij zijn we dat we op een gegeven moment hebben gezegd, we wachten niet zolang, als het lukt dan gaan we het veel eerder doen. Meer dan een jaar geleden hebben we bij de werkgevers een verzoek ingediend voor een verlofperiode van drie maanden. Dat lukte en ja dan duurt het nog heel lang, maar toch is het opeens dichtbij. En er ging voor vertrek zoveel kapot aan de boot wat nog gerepareerd moest worden. Om maar te noemen: de ankerlier,de waterpomp, de dieptemeter……….. André heeft uren achter de laptop gezeten om informatie te verzamelen voor deze reis etc. In januari een mailtje van Hanneke en Leo, ze wilden graag eens met ons praten over onze reis. Na hun bezoek bij ons thuis werd besloten dat we een groot gedeelte van de reis samen zouden opvaren. Fijn was het dat we wat kaarten en boeken konden lenen van een ander lid van de Dehlerclub . De laatste weken voor ons vertrek zijn we er erg druk mee geweest. Geen tijd om te zeilen maar druk bezig met de noodzakelijke voorbereidingen. Wel hebben we het hemelvaartsweekend toch nog kunnen (proef)zeilen met Lianne en Lodewijk naar Vlieland. Het is allemaal gelukt en op 28 mei was het zover. Sander heeft ons naar Makkum gebracht waar de Tai-Pan met Hanneke en Leo al lag te wachten op ons. Op 29 mei uitgevaren. Op 20 augustus weer op ons eigen plekje in de haven van Makkum en op 23 augustus weer thuis in Almelo!

Wat wetenswaardigheden:
13 weken vrij, lijkt heel lang, is lang maar ook zo voorbij.
In 5 landen gevaren: Nederland, Duitsland, Denemarken, Zweden, en Polen.
In grote steden afgemeerd: Kopenhagen, Göteborg en Hamburg.
Behoorlijk wat sluiservaring opgedaan: zo’n 70 stuks
In totaal 61 keer afgemeerd in havens en baaien.
Plusminus 1700 zeemijl afgelegd.
Onze boot kan behalve lekker zeilen ook goed motorvaren.
Heel veel geluk gehad met het weer, dit hadden we niet durven dromen!
Drie keer met de kiel een rots geraakt. Roer beschadigd. Diepe kras aan de boeg in Kiel. Het toilet werkte niet goed, maar dat kon André vrij eenvoudig verhelpen. Verder zeer opmerkelijk: al die maanden GÉÉN technische problemen gehad met de boot.
Veel op de motor gevaren, jammer maar daarentegen toch ook schitterende zeiltrajecten gehad.
7 weken opgetrokken met de Tai-Pan (Hanneke en Leo), ik had het niet willen missen.
1 week waren Lianne en Lodewijk er: kon niet beter, warm, met hun de scheren verkend, gezwommen, geankerd, gebarbecued.
Bob twee keer ontmoet: eerst één dag in Norderney aan het begin van onze reis en aan het eind van onze reis hebben we samen een week opgetrokken.
De Zweedse bevolking was heel vriendelijk, deze ervaring hadden we niet toen wij hier jaren geleden met de caravan kwamen.
Gezellige dagen doorgebracht met Duitse zeilers.
De keren die wij hebben gebarbecued zijn niet meer te tellen. Vele foto’s van gemaakt.
De Nederlandse voetbalwedstrijden allemaal kunnen zien. Altijd de boot versierd en zelf ook in het oranje. Wat hebben we een plezier gehad.
Ik heb niet één keer hard gelopen, André wel drie keer, waarvan twee keer in de eerste week, nog in Nederland en één keer de laatste week in Makkum.
Een paar plekje wil ik noemen die me bijzonder geraakt hebben : dat was Läckö, een haventje aan een slot. Freest in voormalig Oost Duitsland, een klein visserijhaventje, Haskö, een prachtige baai in scheren.
En dan ”het verslag”. Ik had aan verschillende mensen gezegd, misschien maak ik een verslag, maar ik weet niet of het lukt. Ik heb er voorzichtig een start mee gemaakt in Franeker, en zo nog een paar dagen. Maar mede door de reacties van jullie, in het verslag of direct op mijn mail, ben ik er mee doorgegaan. Wat een leuke , positieve reacties, dank jullie wel! Ik heb geloof ik iedere dag beschreven en het was best veel. Thuis ga ik het zelf eens op mijn gemak nalezen.
Lies.