31 juli tot en met 8 augustus

31 juli 2010: Stralsund naar Darsser Ort
Om 8 uur de lijntjes losgegooid, het was een beetje regenachtig. Het eerste stuk moesten we de geul volgen, soms heel smal, en direct naast de geul zouden we onmiddellijk vastlopen. Aan het einde van de geul konden de zeilen gezet worden. En de zeilen bleven staan tot we Darsser Ort bereikt hadden. Heerlijk. De stilte, alleen het geluid van de Rondo die door de golven surft. Darsser Ort is een voormalig marinehaventje. Vroeger, in de DDR tijd, werden hier de schepen opgebracht als je toevallig in de DDR wateren verzeild was geraakt. Dat was natuurlijk strikt verboden. Nu is Darsser Ort formeel een vluchthaven waar je alleen mag aanleggen voor noodgevallen. Je moet na aankomst bij de havenmeester een formulier invullen waarom je deze haven bent aangelopen en welk noodgeval er was. André heeft ingevuld: “seekrank”. Het haventje lag aan het eind van de dag stampvol, dus vele “noodgevallen”. Voor 9 uur ’s morgens moet je weg zijn. Alleen vanaf windsterkte 6 mag je nog blijven liggen. Twee jaar geleden waren we hier ook in de buurt, maar toen was deze haven gesloten omdat de aanloop verzand was. De haven en de aanloopgeul is nu weer uitgebaggerd omdat de reddingsboot er ook moet liggen. Darsser Ort is ook een natuurgebied en de haven wordt beheerd door de Duitse afdeling van het Wereldnatuurfonds. Dat natuurgebied dat hebben we gemerkt, aan de ene kant omdat het een prachtig gebied was, helder water, zeer veel vis erin (je mocht er beslist niet vissen) en aan de andere kant de muggen. We lagen nog niet, of ze waren er. Het weer was weer opgeknapt en we hebben een zeer lange , stevige wandeling gemaakt. De heenweg een stukje bos, dan over een grote camping en langs het zeer lange strand. Heerlijk, ik heb steeds met m’n voeten in het water gelopen. Je hebt hier afwisselend stukken strand, met FKK (naaktstrand) gedeelten en gedeelten met badkleding aan. In de praktijk kwam het er op neer dat alles door elkaar lag. De terugweg hebben we door het bos gelopen, uit de zon, want het was inmiddels behoorlijk warm geworden. We hebben onze handdoeken van boord gehaald en zijn weer naar zee gelopen en hebben lekker even in ons blootje gezwommen. ’s Avonds hebben we geprobeerd om buiten koffie te drinken, uitkijkend op het natuurgebied, maar dat was niet mogelijk vanwege de muggen. De plaids waren niet afdoende en we zijn letterlijk naar binnen gevlucht en hebben de horren geplaatst.
1 augustus 2010: Darsser Ort naar Warnemünde
Om negen uur vertrokken. We konden eventjes zeilen maar eenmaal de landtong om, was het” zoals gebruikelijk deze vakantie” recht in de wind (dus motor!). We zijn afgemeerd bij Marina Höhe Düne, en poepchique haven. We waren al eerder in Warnemünde (een bekende Oost-Duitse badplaats) geweest maar niet in deze haven. Is ons aangeraden door onze Duitse kennissen. Het is een nieuw ontwikkelde jachthaven, met fantastisch sanitair, grote nieuwe gebouwen, lees hotels, congresgebouwen, restaurants er om heen gebouwd. Het kantoor van de havenmeester bleek er net zo uit te zien als de receptie van een groot hotel! Maar het is wel sfeerloos. We besloten de rest van de dag een beetje bij de boot te blijven, even een wasje gedraaid en even de omgeving al wandelend verkend. Het was wat regenachtig, dus verder lekker lezen en rommelen aan boord.
2 augustus 2010: rustdag in Warnemünde
Ik mocht weer even uitslapen. André heeft lekkere frische Brötchen gehaald. Later op de ochtend het veerpontje genomen naar het centrum van Warnemünde. Op een terras genoten van koffie met torte en daarna op ons gemak rondgewandeld. Het is één en al geur van gebakken vis en bier. Vele leuke winkeltjes. Ook nog even over de promenade langs het strand gelopen en daarna weer terug naar de Rondo. ’s Avonds weer met het pontje over en een klein eethuisje opgezocht voor een warme hap. Gezellige sfeer in het dorpje en druk tot laat in de avond.
3 augustus 2010: Warnemünde naar Rostock
Het lag niet in de planning (nou ja, die hebben we ook niet echt) maar we waren zo dichtbij, dus toch maar besloten om naar Rostock te varen, 7,5 mijl verder. Wel de havenmeester gebeld of er plaats was. Dit i.v.m. het grote festijn, Hanse Sail Rostock 2010, dat as. donderdag begint. Dus anderhalf uur gevaren en de lijntjes weer aan de steiger vastgemaakt. Rostock ligt aan de rivier de Warnow, heeft een grote zeehaven, het is eigenlijk het Rotterdam van de toenmalige DDR. Rostock is een Hanzestad. Het hele havengebied was in volle voorbereiding voor het feest dat overmorgen zou beginnen. Hanse Sail is vergelijkbaar met Sail Amsterdam dat plaats vindt 20 augustus. Wij hebben dus ook al wat mooie schepen zien liggen. De haven lag ook bij het centrum van de binnenstad en wij nu eens een keer echt geshopt. Leuk, wat nieuwe kleding. ’s Avonds genoten van een Chinees buffet, echt prima en lekker en voor 7 euro 80 per persoon (!). Hoe verzin je het. Bij het afrekenen kregen we er zelfs nog een borreltje bij.
4 augustus 2010: Rostock naar Kühlungsborn
20 mij te gaan en volgens de weerberichten zouden we “als we Warnemünde voorbij waren” kunnen zeilen en dat hebben we dan ook eventjes gedaan. En jawel, een half uurtje zeilen en toen was het weer voorbij. De wind viel wederom helemaal weg. Om 12 uur de haven binnengelopen. Kuhlüngsborn heeft de sfeer van een authentieke mondaine badplaats. Het is ook een moderne jachthaven met allerlei terrasjes erlangs. We wilden naar het strand, een strandkorf huren en dan de hele middag luieren. Dus tas gepakt, boeken erin, biertje, handdoeken maar toen we de boot afgingen betrok de lucht helemaal. We hebben ons toen maar op de boot geïnstalleerd en gelezen en geslapen. Later op de middag het dorp ingelopen, er waren veel leuke winkeltjes. Het was voor ons, kijken,kijken en niet kopen. Die avond weer met Bob via de sms contact gehad en het moet raar lopen als we elkaar nu niet binnen 3 dagen zullen ontmoeten.
5 augustus: Kuhlüngsborn naar Heiligerhafen
Tijdens het zeilen werden we ineens opgelopen door een Duitse Dehler. Het was de Ronja, die kwam langszij om te vragen of het zeilen wel echt ging en of we voldoende snelheid konden maken. Zij besloten om toch voorlopig maar door te motoren. Voor ons was het zeilen daarna helaas ook snel afgelopen omdat de wind helemaal wegviel. Vlak voor de aanloop van de grote marina in Heiligerhafen zagen we opeens een kleine verenigingshaven, dat leek ons veel leuker en we kregen daar een prachtig plekje met mooi uitzicht. Daar kan een grote marina niet tegenop en de voorzieningen waren er prima. Gelijk Bob gesmst, hij lag inmiddels op het Fehmarn, een eiland tegenover Heiligerhafen. Ik kreeg een smsje terug:” ik kom eraan”. Eindelijk. Heiligerhafen ligt aan de zuidzijde van de Fehmarsund, het is een klein maar heel gezellig toeristenplaatsje, ook de visserijbootjes zijn hier nog volop. Twee jaar geleden waren we hier ook en ik wilde er graag nog een keer naar toe. André en ik hebben nog even geshopt in het dorpje, Dré heeft T-shirts en een fleecejack gekocht. 3 uur later kon ook Bob de lijntjes vastleggen. We hadden heel sneaky een plekje voor Bob gereserveerd, gewoon in de haven bij een box een groen bordje omgedraaid op rood, zodat niemand daar mocht gaan liggen. Er volgde uiteraard een hartelijke begroeting, op 2 juni hadden we elkaar voor het laatst gezien in Norderney. Er viel heel wat te vertellen onder het genot van een pilsje, warm eten, koffie etc.
6 augustus 2010: Rustdag in Heiligerhafen
’s Morgensvroeg werd er op de boot geklopt. Het was Bob met “ frische Brötchen” en gebak voor bij de koffie. Kijk, daar hou ik nou van. Tijdens de gezamenlijke koffie plan de campagne gemaakt. Bob had in de haast vergeten om de sanitair sleutel van de haven op Fehmarn in te leveren en daar zat wel 10 euro borg op. We besloten om er naar toe te fietsen, hoewel het wel tamelijk ver was. Maar het was mooi weer en wat lichaamsbeweging konden we wel gebruiken. Tussen Heiligerhafen en Fehmarn is een enorme brug, waar Lianne en Lody nog een paar weken geleden (na hun vertrek vanuit Zweden vanaf onze boot) overheen gereden waren met de auto, wij nu met de fiets en de dag daarvoor er onderdoor met de boot. Eenmaal bij de haven op Fehmarn ging het nog bijna mis, de havenmeester zou er pas om 6 uur weer zijn, maar gelukkig kon Bob de sleutel ook nog in een winkel inleveren. Nu 10 euro rijker, was het tijd voor een lekker gerookt visje en op de terugweg hebben we nog ergens een pilsje gedronken. We hebben die dag wel 40 km gefietst op onze vouwfietsjes, maar het was een mooie fietstocht en nu was ik ook op Fehmarn geweest. ’s Avonds met ons drieën een leuk restaurant bezocht.
7 augustus 2010: rustdag te Heiligerhafen
We werden wakker van gestommel op onze boot. En ja hoor, het was bakker Bob met frische Brötchen en wederom gebak voor bij de koffie. Dit bevalt me goed, ik ga hem vragen of hij altijd met ons op vakantie wil. Bob en ik vullen samen later op de ochtend een wasmachine en Dré zorgt voor de koffie. Het is warm en zonnig. We zijn het dorpje even ingelopen en nu heeft Bob wat T-shirts gekocht. We besluiten om ’s middags weer te gaan fietsen, nu naar Grössenbröde. In Grössenbröde is een Compass watersportwinkel en er worden daar ook nog veel Dehlerartikelen verkocht. Een mooie gelegenheid om nog wat onderdelen voor onze Dehler-boot te kopen die in Nederland niet meer verkrijgbaar zijn. Het was weer een leuk fietstochtje, gelukkig niet zo ver, maar de winkel bleek al gesloten. Jammer dan en we beloofden onszelf als troost een heerlijk softijsje in Heiligerhafen. Daarna ook inkopen gedaan voor het eten. We hebben die avond met ons drieën gebarbecued op de kade en de plannen voor de komende dagen besproken. We kregen nog een mail van de Tai-Pan: ze waren al op weg naar Helgoland, dus al aardig op weg richting Nederland. Hanneke is zo’n anderhalf week geleden tussen wal en schip gevallen en heeft zich behoorlijk verwond aan haar been. In het ziekenhuis werd de wond gehecht maar het is een pijnlijke geschiedenis. En niet fijn als je ook nog zo ver moet varen. Gelukkig mailen ze nu, dat het allemaal wel lukt.
8 augustus 2010: Heiligerhafen naar Kiel
Bakker Bob bracht vanmorgen weer broodjes, helaas geen gebak. We zijn om 8 uur vertrokken en de Bob met zijn “Breezand” maakte ook aanstalten om uit te varen. We hebben afgesproken in welke haven we ’s avonds zullen afmeren (Möltenort bij Kiel). Het regende toen we weggingen en de hele dag was het afwisselend regen en droog. De temperatuur was goed en het belangrijkste, we hebben bijna de hele tocht van plus minus 33 mijl kunnen zeilen! Om 15:00 uur konden we al afmeren en de Breezand was er om 19:00 uur. Op de computer kunnen we onze track zien van de hele tocht die we afgelopen maanden gemaakt hebben en het was nu leuk om te zien dat we de cirkel rond hebben gevaren. Op de heenweg Kiel uitgevaren naar Denemarken en nu weer terug in Kiel via de Duitse kant van de Oostzee. Morgen het Kielerkanaal in.