13 juni tot en met 19 juni

13 juni 2010: nog steeds Kopenhagen
Vandaag stond Tivoli op het programma, maar eerst lekker rustig aangedaan. Het park Tivoli is ons zeer goed bevallen, het weer werkte mee, niet al te koud. Er waren vandaag veel optredens van muziekscholen, zo had je door het hele park heen allerlei verschillende groepen, voornamelijk jonge mensen, die zang, dans, of orkestmuziek ten gehore brachten. Dit was een mooi extraatje en we hebben ervan genoten. Het pretpark zelf was ook best leuk, hoewel we nergens in zijn geweest. Uiteraard kwamen we in Tivoli Hanneke en Leo tegen en samen hebben we nog een terrasje gepikt. We waren op tijd terug om ons voor te bereiden voor de voetbalwedstrijd van Duitsland, we zaten er helemaal klaar voor, en toen bleek dat Denemarken het niet uitzond, er was een belangrijke handbalwedstrijd op. Wel balen. We zijn toen maar gaan wandelen en we kwamen zeer verrassend terecht in het oude hippiebolwerk Christiana. Het is daar nu wel wat opgeknapt, maar je proefde de sfeer nog wel, veel jongeren, een beetje flowerpowerachtig.
14 juni 2010: Kopenhagen naar Helsingor
We zijn om acht uur vertrokken voor een tocht van plusminus 20 mijl. We hebben zowaar de hele tocht kunnen zeilen, het eerste stuk was de wind wel heel vlagerig, dat is wat minder, hou ik niet zo van, maar al gauw ging het lekker. Onze lierhendel begaf het onderweg, nou ja, jammer , maar hij was al niet zo best meer. Gelukkig hadden we een reservehendel (kleintje), maar even mee behelpen en hopen dat we in Helsingor een nieuwe konden kopen. Ja, dat ging een uurtje goed, aangezien er op het kleintje geen borging zat, was de reservelier in notime overboord en belandde op de bodem van de zee. Kassa, 2 lierhendels kopen. Maar hopen dat we vanmiddag bij de voetbal meer geluk hebben. (Nederland-Denemarken).
We waren mooi op tijd binnen, in de haven was géén locatie o.i.d. om voetbal te kijken, dus bij ons aan boord. Gauw nog de boten versieren, Hanneke had oranjevlaggetjes opgehangen op de Tai-Pan, ik een oranje wimpel en zelf waren we ook opgetuigd met oranje shirts, petje, bloemenkrans en niet te vergeten onze oranje knuffels. Ik heb er leuke foto’s van gemaakt. En, Nederland won. Heel belangrijk. Na de wedstrijd nog een heel stuk gewandeld en 2 nieuwe lierhendels gekocht.
15 juni 2010: Van Helsingor naar Halmstad (Zweden)
Eerst nog even getankt, is soms een heel gedoe, ging via een automaat, en je kunt het Deens zo rottig lezen. Eindelijk eens een westenwind en later NW.wind en dat hadden we nodig. We hebben dan ook een aantal uren heerlijk gezeild, we moesten zo’n 37 mijl. Maar ’s middags kwamen er donkere wolken aanzetten, en er zaten flinke buien om ons heen. Eén bui konden we letterlijk omzeilen, alleen de heftige windvlagen kregen we wel mee, maar de volgende bui (het zag zwart in de lucht) konden we niet aan ontkomen. Ook zagen we in de verte onweer. Dus ons er even goed op ingesteld, fok naar binnen, grootzeil gereefd, motor aan en vanwege het onweer om veiligheidsredenen de mobieltjes en nog wat apparatuur (gps, marifoon) in de oven gestopt. Even een opfrisser: de oven fungeert daardoor als de bekende kooi van Faraday. Maar gelukkig, het onweer bereikte ons niet, wel heftige lange hoosbuien. Bobbie (onze stuurautomaat) deed goed z’n best zodat wij lekker onder de buiskap konden blijven zitten. Om 5 uur meerden wij af in een verenigingshaven in Halmstad (ZWEDEN). Zeer vriendelijke mensen, als we maar voor de stroom wilden betalen, dan was het verder goed. Leuke binnenkomer in Zweden, zou het overal zo gaan?
16 juni 2010: Halmstad naar Varberg
Een tochtje van 42 mijl, we voeren weg met blauwe lucht en dat hebben we de hele dag zo gehouden, eerst weer een paar uur op de motor, en daarna uren gezeild, windje 3- 3,5. Voor de Tai-Pan een prima wind om snel te kunnen zeilen, voor ons niet zo, maar met zulk mooi weer was het heerlijk. Weg met de zeilpakken, nu korte broek, t-shirt en insmeren. In de buurt van de haven lag de Tai-Pan op ons te wachten en zo konden we gezamenlijk een plekje zoeken. Een prima haventje, we waren op tijd, konden nog boodschappen doen en wandelen. Want wat meer lichaamsbeweging hebben we wel nodig. Maar dat komt straks wel, als we eenmaal landinwaarts gaan over het Trolhättan- en Götakanaal dwars door Zweden van de West- naar de Oostkust. Tijdens deze “landtocht” hopen we meer rustdagen te nemen en dan fietsen, wandelen, hardlopen én helemaal niets doen. Over 2 of 3 dagen hopen we in Göteborg bij de ingang van het Trolhättankanaal te zijn.

17 juni 2010: Varberg naar Göteborg
Op tijd vertrokken voor een tocht van 43 mijl. We wilden naar een haven vlak voor Goteborg. De weersvoorspelling was dat het heel hard zou waaien, maar eenmaal buiten de haven viel dat best wel mee. We hadden al afgesproken dat we een rif zouden zetten, maar dat bleek helemaal niet nodig, integendeel. De eerste uurtjes hebben we lekker kunnen zeilen, maar de wind werd een beetje veranderlijk, viel steeds weg, en voor onze boot was dat niet handig. Doordat de wind telkens even wegviel, kwamen we stil te liggen en kwamen we maar moeilijk weer op snelheid. We werden door vele zeiljachten ingehaald, niet erg, maar we begonnen wel te twijfelen of er iets mis was met onze boot. Een Hallberg Rassi uit Sneek ging ons notabene met gereefd zeil hard voorbij, (later verklapten ze ons, dat ze de motor erbij aan hadden). We kregen het maar niet voor elkaar om snelheid te maken. Zou er iets onder de boot hangen? Wat voor visnet hadden we er nu weer onder. De motor maar eens gestart en een keer flink achteruit geslagen. Maar er kwam niets los. Onze zeilen zijn wel uitgezeild en aan vernieuwing toe, maar dit was niet leuk meer. De gennaker maar opgezet, en ook dat ging eerst niet, maar opeens kreeg de Rondo er zin in en gingen we 7 knopen varen. He, he, en dat dachten ze ook op de Tai-Pan, want zij hebben alle moeite gedaan, om maar vaart te minderen om bij ons in de buurt te blijven. Om half vijf op plaats van bestemming, samen een borreltje gedronken en de reis van de volgende dag besproken.

18 juni: Göteborg
We hadden afgesproken om een klein stukje het Trolhattankanaal op te gaan, maar eerst nog een tussenstop te doen in de haven van centrum Göteborg om even naar de supermarkt ed. te gaan.
Het waaide heel hard, het was een uurtje varen en toen we eenmaal aangelegd hadden, besloten we om gewoon maar een dagje te blijven liggen. Ofschoon het heel hard waaide, was het ook wel zonnig en een mooi dagje om Göteborg te bekijken. Het was grappig om te ontdekken dat er drie boten naast ons lagen, waar we eigenlijk al 4 dagen mee aan het opvaren waren. Je komt elkaar steeds weer tegen. Het werd een heerlijk dagje,we hebben het centrum van G. verkend en dat viel ons niet tegen. We hebben een pilsje genomen in een Ierse pub, jawel in Zweden, en ik kwam in gesprek met een groep Limburgers die net waren aangekomen met het vliegtuig om morgen hier een bruiloft te vieren. Ik dacht even dat ze op het bruiloftsfeest van de Zweedse kroonprinses waren uitgenodigd,maar dat bleek niet zo te zijn. Eenmaal aan boord heb ik mijn mail even gelezen en las ik ook het programma van het feest van onze straat in Almelo. Tot mijn schrik zag ik dat er voor de wedstrijd Ned.-Japan een heel ander tijdstip stond dan die ik had in mijn WK- programma. We moesten dus in allerijl ons vaarschema even aanpassen, want die wedstrijd mochten we niet missen. ‘s Avonds, begon er een popconcert aan de overkant van de haven. Wat een lawaai, bij ons was het eigenlijk alleen een hard gedreun met regelmatig zeer harde knallen van het vuurwerk. Lianne belde nog en bij haar (in Amsterdam) hoorde ik dezelfde geluiden, en dat klopte, want aan het IJ was ook een popconcert aan de gang met vuurwerk. Slapen wordt moeilijk zo, maar morgen kunnen we maar een klein stukje varen want we moeten op tijd aanleggen voor de voetbalwedstrijd Nederland-Japan. We gaan weer voor Oranje.
19 juni 2010: Göteborg maar Kungalv
Vanmorgen om 8 uur liep ik met mijn tasje naar het winkelcentrum om brood te kopen. Gisteren had ik bedacht, ik doe het op het laatste moment want het zou wel eens zo kunnen zijn dat we een paar dagen niet in de gelegenheid zijn om dergelijke inkopen te doen. Een gigantisch groot winkelcentrum bij de haven maar denk maar niet dat er een bakker of supermarkt open is. Pas om 10 uur, en dat op zaterdagmorgen. Dus aan boord maar een paar sneetjes ontbijtkoek gegeten en een bakje thee en we vertrokken om half tien. Direct al een brug onderdoor waarvan André had gezegd, het kan net. Ik blijf het doodeng vinden zo’n brug, je krijgt een flink vertekend beeld. Nou ja, het is gelukt, maar deze keer was het echt, het kèn net. En nu wordt het een paar weken motoren, we zijn aan onze rivieren, kanalentocht door Zweden begonnen, van west naar oost. Dit wilden we graag, hoewel ik het ook wel spannend vind hoe dat straks bij al die sluizen en sluistrappen gaat. We gaan er van genieten door ook rustdagen in te bouwen om dan te kunnen fietsen, lezen, wandelen, uitstapjes maken etc. Voor vandaag was het dus maar drie uurtjes varen want de lijntjes moesten op tijd vast voor de voetbal. Nog geen sluizen vandaag, alleen een aantal bruggen. Af en toe regen en soms een zonnetje. We waren op tijd in Kungalv en hebben daar aangelegd aan een klein steigertje, naar de officiële haven durfden we niet i.vm. met het ondiepe water aldaar. Het zou misschien precies kunnen, maar als we daar vast komen te zitten, dan werd het zeker geen voetbal kijken. Met ons vieren bij ons op de boot voetbal gekeken, in’t oranje en met een kop thee (echt waar) de overwinning gevierd. Na de voetbal nog een oude vesting bezichtigd. Geen lekker weer, steeds flinke regenbuien. Hopen dat we morgen een fijne , droge vaardag hebben.