Tysnes naar Jondal
Door: Lies
Blijf op de hoogte en volg Lies
25 Juni 2015 | Noorwegen, Jondal
Eigenlijk hadden we nog graag een dag willen blijven liggen in de baai van Lisoy. Er was een mooie wandeling uitgezet op dit eilandje. Er staat ook een mooie, in koloniale stijl gebouwde, villa van een of andere Noorse componist uit de 19e eeuw. Echter het regende weer eens flink en het zag er niet naar uit dat het zou stoppen en dat was de voorspelling ook niet. We besloten het te doen met de plaatjes uit de boeken en misschien op de terugweg dit plekje nog een keer aan te doen.
We hebben onze boot van de mooring losgemaakt en gingen op weg naar Tysnes, een tip van Jens die hij van Noren gekregen had. Ongeveer 20 mijl verderop.
Tysnes was weer een heel mooi haventje met een klein dorpje erbij. Leek leuk, gezellig, maar door de plensbuien zo mistroostig. Goed, mooie gelegenheid dus om daar de wasmachine en droger te gaan gebruiken. Als het dan mooi weer wordt (het komt eraan) dan heb ik geen klusjes meer te doen. Er kwam later nog een Noorse zeilboot bij ons liggen. Van deze boot kregen we te horen dat het de koudste mei en juni maanden waren sedert 1980! Ook kregen we van deze Noren een tip over een mogelijke goedkopere haven in Bergen om onze boot achter te laten voor de twee weken die we in Nederland waren.
Hij ging gelijk voor ons bellen, kreeg de juiste persoon niet te pakken maar we kregen een mailadres dus konden er zelf mee aan de slag (twee dagen later was het geregeld).
Van Jens kregen we later nog een mail dat hij nog niet zuidwaarts was gegaan doch ook in de Hardangerfjord was, waar wij ook heen wilden. We gaan morgen naar hetzelfde kleine haventje waar hij ook ligt: Uskedalen.
18 juni, Uskedalen 18 mijl
Vandaag gingen we de Hardangerfjord in. Het Hardangerfjordengebied is het op één na grootste fjordengebied van Noorwegen. De fjord bestaat uit een aantal, zeer grillig gevormde kleinere fjorden die zo’n 90 zeemijl landinwaarts eindigen. Wij willen hier een tijd rondzwerven maar waarschijnlijk niet tot het eind van de fjord gaan gezien de lengte.
Het regende nog een beetje, maar een klein stukje gezeild, weinig wind. De toegang tot de fjord was weer zo’n nauwe doorgang en door ervaring wijzer waren we ook nu weer goed voorbereid. Alle zeilen naar beneden en op de motor. Ging prima.
Jens wachtte ons in Uskedalen al op en had de koffie klaar.
Het weer knapt langzaam maar zeker een beetje op. De temperatuur wordt wat aangenamer. We besluiten om ’s middags gezamenlijk een wandeling te maken naar een zogenaamd steenpark bij het dorp. Iets boven het dorp was een mooi geologisch park waar we konden zien welke steensoorten in Noorwegen voorkwamen, verder waren er watervalletjes en een mooie watermolen. Was interessant.
19 juni, Rosendal, 9 mijl
Een klein stukje verder gevaren naar Rosendal. Het weer wordt steeds beter, de temperatuur aangenamer en niet meer die kou die we steeds hadden. We hebben alle tijd, we willen immers redelijk in de buurt van de stad Bergen blijven om daar t.z.t. het vliegtuig te pakken naar Nederland. Jens trekt met ons op of andersom, maakt niet uit, gezellig.
Ik val in herhaling maar ook hier een klein, gezellig haventje met dorpje erbij. Het wordt weer weekend dus het zal weer drukker in de haven worden op zaterdag en zondag. Bovendien wordt zaterdag het midzomernachtfeest gevierd. Alleen maar leuk.
We hebben ons op het toeristenbureau laten informeren over wandelingen in de bergen. Eén en al vriendelijkheid aldaar en we werden uitgebreid voorgelicht over van alles wat we konden gaan doen. Morgen aan de bak voor een flinke bergwandeling, Jens kan niet meedoen, hij heeft nog wat problemen met zijn knie door de val van de steiger een week eerder.
20 juni, Rosendal
Vanmorgen de bergschoenen aan, warme kleding mee, rugzak met eten, drinken en de berg op. We waren wel gewaarschuwd dat we niet de hele wandeling konden afmaken omdat er op de bergen veel sneeuw was gevallen.
Uiteraard hadden we weer moeite om het juiste startpunt van de route te vinden, dus maar weer gevraagd aan de eerste de beste Noren die we tegenkwamen. Ze wezen ons de “juiste” richting en stappen maar. Het was een vrij pittige tocht naar boven, afwisselend rotsen en bossen. We deden er twee uur over om tot de eerste top te komen. Vreemd, volgens de beschrijving zou dat één uur zijn. Hadden we zo langzaam gelopen? Weer de route maar eens uitvoerig bestudeerd. Het bleek dat de Noren ons het verkeerde pad hadden gewezen. Nu hadden we een veel zwaardere route gehad maar achteraf gezien wel veel mooier.
Op de hoogste top stond een monument en, zeer belangrijk, een bankje. Tijd voor koffie. Het was warm, heerlijk, dus in T-shirt kunnen lopen. De route werd voortgezet, het was regelmatig behoorlijk glibberen, zompig allemaal. Mooie uitzichtpunten gehad en stevig klauterwerk. We vonden het beiden geweldig.
Om vijf uur waren we weer terug in de haven waar we nog konden genieten van het mooie weer en van een koud biertje.
Om zes uur hoorden we opeens kanonschoten, het midzomerfeest begon. Er was de één of andere tombola, voor ons niet te volgen en verder was er niet veel feestelijks aan. Bij de haven spraken we ’s avonds nog een Duitse bergwandelaar. Van hem hoorden we dat hoog boven in de bergen sherpa’s uit Nepal aan het werk waren, ze hakten o.a. treden uit om de berg toegankelijk te maken voor toeristen.
Die avond hebben we nog lang buiten kunnen zitten.
21 juni, Sunndal
André kreeg bij het ontbijt een cadeautje uit de tas van Lianne en Lodewijk. Het is Vaderdag, hij kreeg twee ontbijtplankjes waarop foto’s van de kleintjes waren geplastificeerd. Leuk en goed te gebruiken. Overigens is de cadeautas nu leeg, jammer hoor.
Opnieuw was het vandaag zonnig, warm en we voeren een klein stukje verderop naar Sunndal. Hiervoor gingen we de Maurangerfjord in, een aftakking van de Hardangerfjord. Het leek wel of we in de Alpen aan het zeilen waren. Om ons heen allemaal hoge rotswanden en bergen met besneeuwde toppen. Aan de zuidoever ligt dan Sunndal, het plaatsje heeft maar 80 inwoners en is blijkbaar beroemd om zijn Bondhusbreen-gletsjer.
We meerden af bij een camping; de campinghouder legt daar in de zomer een paar drijvende steigers uit waaraan een paar jachten kunnen afmeren. Wel behoorlijk provisorisch, met touwen aan elkaar vastgeknoopt, wat gammel, maar wij lagen. Toen we aankwamen werd er al naar ons gezwaaid vanaf een Hollandse camper. Eenmaal aangelegd kwam er al gauw iemand naar ons toe, een Nederlander uit Harlingen. Hij had op onze boot Makkum zien staan en dacht dat we Friezen waren, we moesten hem teleurstellen. Overigens de eerste keer dat wij Nederlanders spraken sinds ons vertrek! Er stonden hier twee Nederlandse campers. Van hen kregen we ook de wificode, daar moet je anders 30 kronen voor betalen, 3,60 euro.
We lagen hier overigens prachtig, bergen, al dan niet besneeuwd, rondom ons. Twee uurtjes later kwam Jens er ook aan en konden we weer samen slap ouwehoeren.
22 juni, Sunndal
Bij het opstaan zagen we dat Jens al vertrokken was, hij wilde naar het verder gelegen dorpje Jondal om daar bij een artsenpraktijk zijn hechtingen uit de knie te laten verwijderen.
Vandaag voor ons weer bergwandelen. Een route uitgezocht en de bergen in, amper een kwartier onderweg hoorden we hoog in de bergen opeens hard gerommel, shit onweer, dachten we, we moeten terug. Maar opeens zagen we het. Een steenlawine, gelukkig ver bij ons vandaan. Getver.
We hebben een gigantisch mooie bergwandeling gemaakt, naar de voet van de gletsjer Bondhusbreen. In het begin is er een verhard pad maar eenmaal aangekomen bij een bergmeertje gaat het over in een bospad. Daarna loop je hoog langs de oevers van het bergmeertje, klauteren klimmen, kijken, genieten en flink moe worden. Uiteindelijk kwamen we uit bij een soort strandje, dit is eigenlijk de voet tot waar de gletsjer vroeger tot in het meertje reikte.
Nu we zo onder de gletsjer stonden, konden we hem net niet meer zien, zoveel bos zat er voor. We konden het pad niet vinden waarlangs we nog iets hoger konden gaan, maar dit was ook genoeg. Op het strandje hebben we een boterham gegeten en wat gedronken. Daarna weer op pad om bij de boot te komen.
Er was weer een Duitse zeilboot bij ons komen liggen en we werden ’s avonds uitgenodigd voor een borreltje. Terwijl we daar aan boord zaten ineens een hoop gerommel, weer stevig onweer dachten we. Maar nee, vanaf een andere berg dan vanmorgen zagen we rotsblokken naar beneden komen. Wat een kabaal, weer een flinke steenlawine. Zeer bijzonder om mee te maken en dan ook nog twee op één dag.
23 juni, Jondal, 16 mijl
Na vertrek uit Sunndal hebben we stevig voor de wind gezeild. Het is niet in te schatten hoe de wind hier in de fjorden zich gedraagt. We hadden verwacht op de motor te moeten varen omdat er in de haven niets van de wind te merken was.
We zeilen in T-shirt en korte broek, wat een goed gevoel geeft dat na een lange periode van dikke zeilkleding.
Jens wacht ons al op in Jondal. We wilden hier graag heen omdat je vanuit hier met de bus naar de Folgefonna-gletsjer kunt gaan om aldaar onder begeleiding van een gids een gletsjertocht te kunnen maken. ‘s Avonds nog met ons drieën een glaasje wijn gedronken op André omdat hij die dag zijn eerste (gedeeltelijke) AOW- uitkering had ontvangen ten bedrage van jawel, 23 euro.
24 juni, Jondal
Vanmorgen om tien uur met de bus hoog de bergen in naar de Folgefonna-gletsjer. Jens ging ook mee. Folgefonna is tevens een skicentrum waar zomers ook geskied kan worden en onderweg stapten regelmatig jongelui met ski’s in. Zeer smalle wegen, met af en toe tegenliggers, waarbij de bus soms achteruit moest rijden om de tegenliggers te laten passeren. Ik had het niet meer gezien de afgronden naast de bus. Eigenlijk moest ik genieten want wat een uitzicht vanuit de bus. Ik kan het bijna niet beschrijven. Ik zal foto’s plaatsen die we vanuit de bus hebben gemaakt terwijl we tussen hoge sneeuwwanden doorreden.
We hadden bij Folgefonna geen tocht met gids besproken maar werden direct door een gids opgevangen, uitleg gekregen, mijn wandelschoenen waren te laag dus moest hoge bergschoenen van hun aan, winterjas, handschoenen aan, harnas om, helm op, prik(wandel)stokken en sneeuwschoenen aan. Dit zijn grote platte dingen die je aan de schoenen bevestigt waardoor je in de sneeuw kunt lopen zonder weg te zakken. Nou dat vergt wat oefening hoor. Omdat er de laatste periode een uitzonderlijk pak sneeuw was gevallen was de hele gletsjer hiermee bedekt.
We waren een groep van 13 mensen met drie gidsen. Na even een oefentochtje klimmen hebben ze de groep gesplitst, wij drieën kregen een gids toegewezen. Vond ik eigenlijk wel prima, in het begin had ik het wel moeilijk, de techniek moest ik even te pakken krijgen maar later ging het steeds beter. Maar er was jammer genoeg één probleem. We zaten daar in de wolken en de wolken wilden niet wijken. We hebben de hele sneeuwtour niets, niets gezien, we konden elkaar net zien. Het idiote was dat je wel je zonnebril op moest doen door het felle wit van de sneeuw.
We hebben een paar uur over de gletsjer door de sneeuw “gewandeld” maar dan als in een dikke mist, soms zagen we een paar rotsen. Op zo’n rotsstukje hebben we later ook geluncht. De gids stopte daarna nog regelmatig om iets te vertellen over de gletsjer en anekdotes hierover.
Op een bepaald punt moesten we aangelijnd lopen. Er bevonden zich hier gaten onder het sneeuwoppervlak waardoor je weg zou kunnen zakken. Als dit gebeurt dan kunnen de anderen je aan het touw er weer uit trekken. Zo liepen we lange tijd met zijn vieren achter elkaar, verbonden met een touw. We zagen echter totaal niet waar we liepen omdat zowel de sneeuw als de lucht volledig wit waren. Volgens de gids werd dat een “white out” genoemd. Alleen met een GPS kon hij de richting bepalen. Wat een ervaring om op te doen.
De gids hield gelukkig de tijd goed in de gaten, we moesten met de bus terug en er gaat er maar één de berg af naar het dorp toe. Hij stelde later voor om via het skicentrum terug te lopen. Wij vonden het best, we zagen toch niets. De gids deed de route met behulp van de GPS en nu nam hij ook zijn kompas erbij.
Eigenlijk hadden we steeds in een ongelooflijke stilte gelopen maar nu hoorden we ook geluiden van de skibaan, maar iets zien hó maar. Ineens zie je een snowboarder in de mist langs glijden, mooi maar ook griezelig, je weet niet waar ze vandaan komen en je kunt niet snel wegwezen.
Het was een zeer bijzondere ervaring, natuurlijk doodzonde dat we simpelweg niets gezien hebben omdat er bij helder weer sprake moet zijn van schitterende vergezichten.
Doodmoe maar voldaan keerden we, na wederom een griezelige busreis, weer terug bij de haven.
-
26 Juni 2015 - 09:09
Agnes En Jos:
Hallo André en Lies,
Wat een prachtige verhalen toch weer, het is bijna alsof we er naast staan, zo beeldend kun je schrijven!
Misschien moet je daar nog eens iets mee doen als jullie weer thuis zijn en zeeën van tijd hebben.
Jammer dat het weer steeds zo slecht is geweest, maar nu gaat het echt beter worden (ook hier in Nederland!). Eindelijk. Ik kan me voorstellen dat je je kinderen en kleinkinderen wel mist, maar dat gaat binnenkort veranderen, wat een weerzien zal dat worden.
Het gaat allemaal al zo snel met dat kleine spul (vinden wij).
Nog 1 week en dan hebben wij ook vakantie, gaan een weekje relaxen aan de kust, niets anders doen dan een beetje wandelen en fietsen.
Veel plezier en zonneschijn gewenst,
Jos en Agnes. -
26 Juni 2015 - 17:03
Mieke:
Haĺlo, eindelijk mooi weer voor jullie.ik zit nu in de tent. Echt bl.... weer.geniet van het mooie weer en noorwegen. Ik ga zwemmen. Groetjes mieke -
26 Juni 2015 - 21:03
Monique:
super gave verhalen lies!!! Xxx -
28 Juni 2015 - 21:07
Francien:
Wat fijn dat het weer beter wordt! Lekker genieten van al dat moois daar! -
29 Juni 2015 - 21:40
Wilma Lansink:
Hallo Lies en Andre. Het is wel weer duidelijk genoeg: verschil moet er zijn.! Ik ben stinkend jaloers
op jullie prachtige avonturen. Maar lieve Lies en Andre het is jullie gegund en ik wens jullie nog
een mooie tijd daro. Tot de volgende x Liefs van mij en van Hans
p.s. Schattig vaderdag kadootje opa Andre -
03 Juli 2015 - 18:51
Elly Hamaker:
Dat is even wat anders dan onze bergwandelingetjes in Frankrijk/zwitserland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley